محله سرجوب دولت‌آباد برخوار

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: «در آخرالزمان مردمانی بیایند که از نظر ظاهر، سیمای آدمیان را دارند اما دلهایشان مانند قلب های شیطانها است (پر از خودخواهی و تکبر و غرور و امثال اینهاست) مانند گرگ‌های درنده دلشان خالی است از رحمت و عطوفت انسانی باشد. قتل و خونریزی برای آنها یک امر بسیار ساده و بی‌اهمیت خواهد بود و از کارهای زشت دوری نمی‌کنند.

اگر از آنها متابعت کنی تو را از خود می‌رانند و اگر از آنان فاصله بگیری تو را مورد غیبت و عیب جویی قرار می‌دهند، اگر با تو سخن بگوید دروغ می‌گویند و اگر آن مردم را امین خویش قرار دادی به تو خیانت می‌کنند بچه های آنها با ناز و نخوت زندگی می‌کنند و جوانانشان بی‌باک و از خود راضی هستند چندان که مردم را از بی‌تربیتی خویش عاجز می‌کنند. پیروان آنها امر به خوبیها و نهی از بدیها نمی‌کنند. عزت جستن به وسیله آنها ذلت و خواری است.

شخص عاقل در میان آنها گمراه به شمار می‌آید و امر به معروف کننده مورد تهمت و افترا قرار می‌گیرد افراد با ایمان و صاحبان تقوا در میان ایشان ضعیف خواهند بود، اما افراد فاسق در میان آنها با شخصیت حساب می‌شوند، کارهای خوب و سنتهای الهی در میان این جمعیت بدعت محسوب می‌شود و از طرفی بدعت در میان آنها سنت به حساب می‌آید.

در چنین زمانی که مردمش دارای چنین خصوصیات اخلاقی شده‌اند، خداوند اشرار و مردم بد را بر آنها مسلط می‌کند و دیگر دعاوی خوبان اجابت نخواهد شد. در این زمان است که: همچنانکه دین به واسطه من آغاز شد توسط فرزندم مهدی علیه السّلام خاتمه می‌یابد. در آخرالزمان امت من در سایه زمامداری ستمگر به بلاهایی مبتلا می‌شوند که مانند آن را نشنیده‌اند و به اندازه‌ای عرصه بر مردم تنگ می‌شوند که پناهگاهی برای خود پیدا نمی‌کنند.

در این هنگام خداوند مردمی از عترت و اهل بیت من بر می‌انگیزد که جهان را پر از عدل و داد می‌کند چنانچه پر از ظلم و جور شده باشد، از ویژگی‌های او این است که اهل زمین و ساکنان آسمانها او را دوست می‌دارند و آسمان بارانهای خودش را می‌بارد و زمین برکاتش را در اختیار مردم قرار می‌دهد.»

 خصایص المهدی، ۳۹-۴۰