محله سرجوب دولت‌آباد برخوار

آی کبوتر که نشستی روی گنبد طلا

هر کجا پر میزنی تو حرم امام رضا

من کبوتر بقیعم با تو خیلی فرق دارم

جای گنبد سرم به روی خاکا می‌زارم

اونجا هر کی می‌پره طائر افلاکی میشه

اینجا هر کی میپره بال و پرش خاکی میشه

اونجا خادما با زائرا مهربونن

اینجا زائرا رو از کنار قبرا می‌رونن

تو که هر شب میسوزه صد تا چراغ دور و برت

به امام رضا بگو، تویی غریب یا مادرت؟