محله سرجوب دولت‌آباد برخوار

مرحوم شیخ رجبعلی خیاط از معلومات رسمی حوزوی برخوردار نبود. باز شدن دیده‌ی برزخی او حکایتی شبیه ماجرای ابن سیرین دارد که در اثر مخالفت با هوای نفس و رهیدن از دام شهوت ، مورد عنایت خاص الهی قرار می‌گیرد و شاید همین نقطه‌ی آغاز حرکت او به سوی کمال مطلق باشد. از خود آن بزرگوار در این باره نقل شده است: در ایّام جوانی دختری رعنا و زیبا از بستگان، دلباخته‌ی من شد و سرانجام در خانه‌ای خلوت مرا به دام انداخت. با خود گفتم: رجبعلی! خدا می‌تواند تو را امتحان کند، بیا این بار تو خدا را امتحان کن!

سپس به خداوند عرض کردم: خدایا! این گناه را برای تو ترک می‌کنم، تو هم مرا برای خودت تربیت کن! آنگاه به سرعت از دام گناه می‌گریزد و بی درنگ دیده‌ی برزخی او روشن می‌شود وآنچه را که دیگران نمی‌بینند و نمی‌شنوند، می‌بیند و می‌شنود!

منبع: تندیس