محله سرجوب دولت‌آباد برخوار

حضرت صادق علیه‌السلام  فرمود: عابدی از بنی‌اسرائیل سه سال پیوسته دعا می‌کرد تا خداوند به او پسری عنایت کند؛ ولی دعایش مستجاب نمی‌شد. روزی عرض کرد: خدایا! من از تو دورم که سخنم را نمی‌شنوی یا نزدیکی؛ ولی جوابم را نمی‌دهی؟!

در خواب به او گفتند: سه سال است خدا را با زبانی که به فحش و ناسزا آلوده است می‌خوانی، اگر می‌خواهی دعایت مستجاب شود فحش و ناسزا را رها کن، از خدا بترس، قلبت را از آلودگی پاک کن و نیت خود را نیکو گردان.

حضرت صادق علیه‌السلام  فرمود: او به دستورات عمل کرد، آن گاه خداوند دعای او را اجابت کرد و پسری به او داد.  منبع: اصول کافی

آورده‌اند که کفن دزدی در بستر مرگ افتاده بود، پسر خویش را فرا خواند، پسر به نزد پدر رفت گفت ای پدر امرت چیست؟ پدر گفت ، پسرم من تمام عمر به کفن دزدی مشغول بودم و همواره نفرین خلقی بدنبالم بود. اکنون که در بستر مرگم و فرشته مرگ را نزدیکم حس می‌کنم، بار این نفرین بیش از پیش بر دوشم سنگینی می‌کند. از تو می‌خواهم بعد از مرگم چنان کنی که خلایق مرا دعا کنند و از خدای یکتا مغفرت مرا خواهند.

برای مشاهده ادامه تصاویر کلیک کنید.

مرحوم شیخ رجبعلی خیاط می‌گوید: روزی برای انجام کاری روانه‌ی بازار شدم. اندیشه‌ی ارتکاب گناهی در مغزم گذشت؛ ولی بلافاصله منصرف شدم و استغفار کردم. در ادامه‌ی راه، شترهایی که از بیرون شهر هیزم می‌آوردند، قطاروار از کنارم گذشتند، ناگاه یکی از شتران لگدی به سوی من انداخت که اگر خود را کنار نکشیده بودم، آسیب می‌دیدم. به مسجد رفتم و این پرسش در ذهن من بود که این رویداد از چه امری سرچشمه گرفته است؟ در عالم معنا به من گفتند: این نتیجه‌ی آن فکر گناهی است که کرده‌ای! گفتم: من که آن گناه را انجام ندادم. پاسخ داد: لگد آن شتر هم که به تو نخورد!

تندیس / خلاص / 36

درویشی کودکی داشت که از غایت محبّت، شبْ پهلوی خودش خوابانیدی. شبی دید که آن کودک در بستر می‌نالد و سر بر بالین می‌مالد. گفت: ای جان پدر چرا در خواب نمی‌روی؟

گفت: ای پدر! فردا روزِ پنج شنبه است و مرا متعلّما (درس‌های) یک هفته پیشِ استاد عرضه می‌باید که از بیم در خواب نمی‌روم. مبادا که درمانم.

آن درویش صاحب حال بود. این سخن بشنید نعره‌ای زد و بیهوش شد. چون با خود آمد گفت: واویلا، وا حَسْرَتا؛ کودکی که درسِ یک هفته پیش معلّم عرض باید کرد شب در خواب نمی‌رود پس مرا که اعمالِ هفتاد ساله پیش عرشِ خدا در روز مظالم (قیامت) بر خدایِ عالم الاَسرار عرض باید کرد حال چگونه باشد؟

گوش‌هایم را می‌گیرم! چشم‌هایم را می‌بندم! و زبانم را گاز می‌گیرم! ولی حریف افکارم نمی‌شوم!

چقدر دردناک است فهمیدن.

خوش بحال عروسک آویزان به آینه ماشین،

تمام پستی بلندی زندگیش را فقط میرقصد.

کاش زندگی از آخر به اول بود.

در بنی اسرائیل عابدی به نام برصیصا زندگی می‌کرد که مدت درازی از عمر خود را به عبادت و بندگی گذرانیده بود و به جایی رسیده بود که دیوانگان با دعایش بهبودی می‌یافتند.

زنی از خانواده‌ای بزرگ، دیوانه شد. برادرانش او را نزد عابد آوردند تا شاید بر اثر دعای او خوب شود، خواهر را در جایگاه عابد گذاشتند و خودشان برگشتند. شیطان موقعیتی پیدا کرد و پیوسته عابد را وسوسه می‌کرد و جمال زن را در نظرش جلوه می‌داد. بالاخره نتوانست خود را نگه دارد و با او جمع شد. زن از عابد حمل برداشت. همین که برصیصا فهمید حامله شده از ترس رسوایی او را کشت و دفن کرد، شیطان بعد از این پیش آمد، نزد یکی از برادران او رفت و داستان عابد را شرح داد و محل دفن را هم نشان داد. همه‌ی برادرها اطلاع یافتند، کم کم داستان منتشر شد تا به پادشاه رسید. شاه با عده‌ای پیش عابد رفت و از جریان جویا شد، برصیصا تمام کردار خود را اقرار کرد.

آورده‌اند: واعظی به نام ابن سمّاک بر هارون‌الرشید وارد شد و هارون از او تقاضای موعظه کرد. واعظ گفت: ای امیر مؤمنان! اگر در موقع تشنگی زیاد تو را از آب جلوگیری کنند چقدر می‌دهی تا شربت آبی به تو بدهند. گفت: نیمی از مملکتم را، باز پرسید: اگر به همان مقدار آبی که خوردی هنگام ادرار کردن در مجرای تو بول حبس شود و نتوانی خارج کنی، چقدر می‌دهی که نجاتت دهند؟ جواب داد: نیم دیگر از مملکتم را. واعظ گفت: در این صورت تو را نفریبد و مغرور نکند سلطنتی که به شربتی آب و بول کردنی بیش نمی ارزد!

پند تاریخ

حکومت بنی‌امیه بیش از هفتاد و چند سال طول نکشید و در این مدت، چهارده تن از حکّام بنی‌امیّه به حکومت رسیدند. حکومت بعضی از آنان بیش از دو ماه ادامه نیافت، ولی چنان ظلم و ستمی بر مردم به ویژه بنی‌هاشم روا داشتند که تاریخ به خاطر ندارد.

قلب مکه می‌تپد بی‌اختیار

مکه سرتا پا غرور و افتخار

رخت نو پوشیده بر تن روزگار

در دل او شادمانی بی‌شمار

کوی و برزن‌ها چراغانی شده

دیده‌ها از شوق بارانی شده

فرش شد با فرش دیده این زمین

شادمان در آسمان روح‌الامین

اطلاع امت شهیدپرور شهرستان برخوار می‌رساند مراسم بزرگداشت شهید مدافع حرم پاسدار شهید عبدالحسین یوسفیان روز دوشنبه مورخ ۷ دی از ساعت ۹ صبح لغایت ۱۲ در مهدیه دولت‌آباد برگزار خواهد شد. از عموم همشهریان گرامی دعوت می‌شود در این مراسم شرکت فرمایند./

شاید در نگاه اول، بیشتر از هر چیزی چهره به ظاهر موجهش، نظر مردم سراسر جهان را جلب کرده باشد. اما این مرد، تروریست جلادی به حساب می‌آمد که قصابی‌ها و سنگدلی‌هایش، خواب را از چشم کودک و پیر و جوان گرفته بود.

 فرزند خلف یک مفتی سلفی

«زهران علوش» در سال 1971 در منطقه «دوما» و نزدیک دمشق به دنیا آمد. پدرش «عبدالله علوش» مفتی سلفی و سرشناس سوریه بود که هنوز زنده است و در عربستان زندگی می‌کند. «زهران» تحصیلات دانشگاهی‌اش را در دانشکده شریعت دانشگاه دمشق آغاز کرد و بعدها با سفر به عربستان در مدینه آن را کامل کرد.

از سال 1978 فعالیت‌های تبلیغی خود را با اتکا به آموخته‌های وهابیت و اندیشه‌های سلفی آغاز کرد و تحت تعقیب قرار گرفت و در نهایت دستگیر شد و به زندان افتاد. سال‌های 2009 تا 2011 را در زندان گذراند تا اینکه با آغاز جنگ‌های داخلی سوریه، در پی عفو عمومی همراه با 1500 زندانی سلفی دیگر آزاد شد. بی‌درنگ پس از آزادی وارد جبهه‌های جنگ شد. از همان ابتدا مخالف تشکیل حکومت دمکراتیک بود و عقیده داشت دموکراسی موجب تفرقه میان مردم می‌شود و به جای آن باید حکومت اسلامی به شیوه خلافتی تشکیل داد.

به گزارش پایگاه خبری شهرستان برخوار ، برخوارنیوز، فراخوان گردان عاشورای پایگاه محور در سطح پایگاه‌های مقاومت بسیج تحت نظر حوزه مقاومت امام حسین (ع) به منظور حفظ آمادگی و تقویت توان رزمی اعضای فعال بسیج روز گذشته از ساعت 14 الی 21 انجام شد.

در این فراخوان که پایگاه‌های مقاومت بسیج شهید مطهری امامزاده نرمی ، شهید صدوقی ، شهید دستغیب ، امام علی (ع) و صاحب‌الزمان (عج) دولت‌آباد حضور داشتند کلاس‌های مختلفی از جمله کلاس سیاسی پیرامون مسائل روز کشور و نیز کلاس پدافند غیرعامل در محل پایگاه برگزار شد.